geçen gece boş boş oturdum geç vakte kadar. bu aralar uyuyamıyorum zaten. sıkıntıdan açtım uefa kupasını kazandığımız arsenal maçını izledim. sonrasında gaza geldim real madrid'i yendiğimiz süper kupa maçını izledim. bir coşmak, bir coşmak ki bendeki youtube'da sunulduğu kadarıyla hertha berlin, ac milan, leeds united ve şampiyonlar ligi çeyrek finalinde aslanlar gibi 2-0 geriden kazandığımız real madrid maçını izledim. aradan birkaç gün geçti tabi sonrasında da 26 ağustos 2010 fc karpaty lviv galatasaray maçını izledim. son dakikalarda golü attığımızda bile sessiz, donuk bir ifade vardı yüzümde. gole bile sevinemiyordum ya da en azından gülümseyemiyordum. zaten sonrasında yedik golü, elendik. daha önce de çok elendik gerek ilk turlarda gerekse ileriki aşamalarda. ama bu seferki başkaydı. bu sefer ne ligde hanemizde 1 puan vardı ne de 1 puan kazanmak isteyen oyuncumuz... hani derdik ya hep "bize her sevdadan geriye kalan sadece galatasaray" diye; soruyorum bu sefer bize senden geriye ne kaldı galatasaray?
44 1 494 nolu {santralimizi|çağrı merkezimizi} {aradığınız {an|vakit|zaman}|aradığınızda}, {sizlere|siz değerli müşterilerimize|siz müşterilerimize|size} {yalnızca|sadece} {ayaklarınızı uzatıp|arkanıza yaslanıp} {keyif yapmak|oturma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder