yillar once, akrabamin bir sureligine orada oturmasi yuzunden, yazin birinde ziyaret ettigim sehir. cok pis kokulu,tuhaf yesil renkli duman cikartan bir fabrikasi,korkunc kirecli suyu,ve cok isli evi hatirimda kalan en belirign ozellik. bir de annemle kavga etmistim onu hatirliyorum. cocukluk iste... lisedeyken, ' bi universiteyi kazansam da defolup gitsem dedigim', universitenin son yillarina dogru hafif hafif ozlemeye basladigim, simdilerde ise hayatimin sonuna kadar orda yasamak icin can attigim sehir. ozledigim sehir degil cocuklugum galiba.. evet evet kesin oyle. buyumek boyle bisimis meger... iç batı anadolu da yer alan latince ismi cotyaeum olan, hayatımın bir kısmını (bkz: lise) mutluluklarla doldurmuş olan ilimiz. yolculuk sırasında gelip geçenlere itici, bir veya iki gece kalanlara dondurucu, aylar veya yıllar kalan insanlara ise çekici gelebilmektedir. senkronize halde her gün aynı saatte şehrin üzerinde toplu halde uçan kuşları görmek bile görülmeye değer kılmaktadır.
44 1 494 nolu {santralimizi|çağrı merkezimizi} {aradığınız {an|vakit|zaman}|aradığınızda}, {sizlere|siz değerli müşterilerimize|siz müşterilerimize|size} {yalnızca|sadece} {ayaklarınızı uzatıp|arkanıza yaslanıp} {keyif yapmak|oturma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder