ilkokulda girgir okuyarak basladigim mizah dergisi okuma aliskanligimi (ogretmen aileme sikayet etmisti) leman ile surdururken tanistigim sanatcidir. kendisi hakkinda uzun uzun yazmak mumkun, ama bu defalik kisaca soyle diyeyim; leman ile tanidigim bu adamin bunca yildir herhangi bir ortamda haber olmus davranislarindan, yaptiklarindan ettiklerinden birisi bile bana ters gelmemistir. bu acidan benim hasbelkader takip ettigim turk sanatcilar icerisinde tekdir. hıncal uluç gibi her boku bildiğini iddia edenlerin yanında, her boku bilmesine rağmen "ben komedyen adamım" cümlesi dışında lafı olmayan, alçak gönüllü adam. aynı dönemde yaşadığımız için şanslıyız, onun gibisi ne geldi, ne de gelir. yemege katildigi icin gelecekte yapacagi espriler artik guldurmemektedir. yemek de nasil
yemekse artik zaman-mekani falan bukmus. sahan-tayyip-cem yilmaz uclusunun bir araya gelmesi singulariteye sebep olmus diyorlar. yemeğe katılmakla benim gözümde samimiyetini kanıtlamış bir adam. eminim ki cem yılmaz'ın katılma sebebi de yemeği verenlere duyduğu sonsuz sevgi değildir. yemeğe katılmak demek bence samimi bir şekilde bazı şeyleri önemsediğinin bir göstergesidir. fikirlere katıldığını sanmıyorum fakat çözümsüzlüğe gitmekten iyidir. katılmayıp kişisel şovunu da yapabilirdi zira o pek zor olmasa gerek.
44 1 494 nolu {santralimizi|çağrı merkezimizi} {aradığınız {an|vakit|zaman}|aradığınızda}, {sizlere|siz değerli müşterilerimize|siz müşterilerimize|size} {yalnızca|sadece} {ayaklarınızı uzatıp|arkanıza yaslanıp} {keyif yapmak|oturma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder