yusuf arkadaşımızın pek de iç açıcı olmayan bir geçmişi vardı. babasız büyümüş. yusuf doğduktan bir yıl sonra annesini terk etmiş. annesi de, yusuf babaannesinin yanında kalmaya başlamadan bir yıl önce sevgilisi ile kaçarak tek oğlunu bırakıp çekip gitmişti. iyi ki de gitti, annesinin yavuklusu olacak it, temiz yüzlü yusuf'a dayak atmaya başlamış anlattığına göre. zaman zaman eve çağırırdım, birlikte atari oynardık, ders çalışır, annemin yaptığı böreklerden yerdik. iyi çocuktu vesselam. genelevin sac kapısından adımızı attık içeri. ahı gitmiş vahı kalmış yaşını başını almış teyzeler, bu işte kaşarlaşmış kadınlar ve yeni düşmüş sesleri çıkmayan 20 yaşlarında kızlar etrafımızı sarmıştı. korktuk zaten fazla yaklaşamadık. ergen olduğumuz her halimizden belli olduğundan, pala bıyıklı pezevengin biri hadi oğlum toplaşmayın ördek yavruları gibi kapının önünde, dağılın dedi. aşağı doğru indik.
44 1 494 nolu {santralimizi|çağrı merkezimizi} {aradığınız {an|vakit|zaman}|aradığınızda}, {sizlere|siz değerli müşterilerimize|siz müşterilerimize|size} {yalnızca|sadece} {ayaklarınızı uzatıp|arkanıza yaslanıp} {keyif yapmak|oturma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder