öğle yemeklerimi genellikle yemekhanede yerim. ayrıca doğdum doğalı, olağanüstü haller dışında tabağında asla yemek bırakmayan bir insanım. ne var ne yok siler süpürürüm. işte yemekhanede yerken, tabldotları geri götürdüğümüz zaman diğer insanlar yemeklerini tam bitirmemiş oluyor ya, o anda sanki herkes bana bakıyor, içinden "yuh, hepsini de yemiş bitirmiş, vay ayı oğlu ayı, gel beni de ye bari" diyor, işaret parmaklarıyla birbirlerini dürtüp elimdeki bomboş tabldotu gösteriyorlar sanıyorum. ama buna rağmen yine de vazgeçemiyorum hepsini yemekten. iki buçuk lira vermişim lan, hiç bırakır mıyım amına kondurayım. zaten görevlilerin de bana gıcığı var, yemeğimi herkesten az koyuyor pezemenkler.
44 1 494 nolu {santralimizi|çağrı merkezimizi} {aradığınız {an|vakit|zaman}|aradığınızda}, {sizlere|siz değerli müşterilerimize|siz müşterilerimize|size} {yalnızca|sadece} {ayaklarınızı uzatıp|arkanıza yaslanıp} {keyif yapmak|oturma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder