cok sevdigim, bu sevgimin hic bir sekilde degismeyecegi askim, takimim. ve hatta bu gunlerde bu ask bu sevgi daha da tavan yapmistir. ilk dogdugum zamanlar babamin besiktasli olmasindan oturu kendimi bilene kadar beni besiktasli yapma cabasini biliyorum, fakat ridvan dilmen sayesinde fenerbahceli olmusumdur. virdan virdan virdan.. fenerbahce'mi ilk izmir'de izledim. bir kac kere. tam hatirlayamiyorum ama ceza nedeniyle izmir'de oynanmis bir kayserispor maci vardi. 8 gol atmistik, ama cok kestiremiyorum. tabi bu maclara hep babam goturmustur. ve benden cok sevinmistir yendigimiz maclara sadece ben seviniyorum diye. ilk derbi macim ise uzun yillar sonra gelen sampiyonluk sonrasi ilk fenerbahce ve ezeli rakip, ebedi dostumuz galatasaray'la idi. bayram gunuydu. 3-2 yenmistik. daha sonra kendim istanbul'a maclara gitmeye basladim. inter, chelsea,
sevilla gibi zaferleri izledim... iki kere son saniye yikintisi yasadim. ama sevgimi hic biri degistiremedi. biri denizli'de, biri sukru saracoglu'nda.. ikisi de son macta belki de son saniyelerde sampiyonlugun kacisi... son kacan sampiyonluk sonrasi sportif direktorumuz kocaman umutlarimizin sahibi aykut hocamiz geliyor. isler istendigi gibi gitmiyor, ligde liderden cok gerideyiz, kupadan elenmisiz. devre arasi. tesadufi bir sekilde istanbul'da rigel restoran'da karsilastigim aykut hoca'm. destek oldugumu onu sevdigimi iletiyorum; 'hocam size guveniyoruz, inaniyoruz', cevabi ise 'bir esik var o esigi atladik mi her sey cok guzel olucak'.. ve dedigi cikiyor, 18 macta 1 beraberlik 17 galibiyet gibi inanilmaz bir rekora imza atiyor. statta izledigim maclarda takim gercekten takir takir oynuyor.
44 1 494 nolu {santralimizi|çağrı merkezimizi} {aradığınız {an|vakit|zaman}|aradığınızda}, {sizlere|siz değerli müşterilerimize|siz müşterilerimize|size} {yalnızca|sadece} {ayaklarınızı uzatıp|arkanıza yaslanıp} {keyif yapmak|oturma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder