şimdi bunları niye diyorum? o yukarıda saydığım takımlar boşu boşuna ülkelerinin en başarılı kulüpleri, avrupa'nın en büyük kulüpleri değiller. kendilerine bir jenerasyon kuruyorlar veya hazır kurulu jenerasyonun üzerine yıldız serpiştiriyorlar. antrenörleri her başarısızlıkta takımdan ayrılmıyorlar. onların galatasaray'dan ve diğer her sene değişen kulüplerden farkı istikrar ve belli bir futbol anlayışı. bu da başarıyı getiriyor. biraz daha mikro düşünelim. meira 5'e alınıp 6'ya satıldı. halbuki o sene meira defansta dursaydı. çok ucuzca verilen hamburg maçı verilmeyip galatasaray çeyrek finale kalacaktı. ligde de şampiyonlar ligi şansını sürdürebilecekti. şampiyonlar liginden gelen minimum gelir 15 milyon euro! keita'ya bakıyoruz 7,5'e alınıp 8,5'a satılmış. aradaki fark 1 milyon euro. şu an galatasaray'da sağ kanatta emre, serdar veya müzmin sakat olan pino yerine keita görev yapıyor olsaydı. galatasaray'ın geleceği şu anda bu kadar karanlık olmazdı. şu an bu kadar tartışılan ve kendi tarihinin en rezil futbolunu oynamazdı galatasaray. sonuncu sıraya düşmezdi.
44 1 494 nolu {santralimizi|çağrı merkezimizi} {aradığınız {an|vakit|zaman}|aradığınızda}, {sizlere|siz değerli müşterilerimize|siz müşterilerimize|size} {yalnızca|sadece} {ayaklarınızı uzatıp|arkanıza yaslanıp} {keyif yapmak|oturma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder