bu hikaye her ne kadar cem yilmaz'in duygusal yonunu, kimligini ortaya koysa, bireysel rahatsizligini ve sanatsal anlayisini izah etse de, alisildik espri ya da hikaye tarzina hic benzemeyen bir usul. cem yilmaz bu ilk ve son hikayesinde duygulaniyor, duygulandigini da kendi sadik tabanina citlatiyor, paylasmak istiyor. lakin burada yine cem yilmaz'in talihsizliginin bir neticesi olarak ayni donem bir dergiye yaptigi benzer duygusalliktaki aciklamalar abuk subuk elestirilere konu oluyor. anlatmak yine boynumun borcudur.
44 1 494 nolu {santralimizi|çağrı merkezimizi} {aradığınız {an|vakit|zaman}|aradığınızda}, {sizlere|siz değerli müşterilerimize|siz müşterilerimize|size} {yalnızca|sadece} {ayaklarınızı uzatıp|arkanıza yaslanıp} {keyif yapmak|oturma
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder